Language: this article is in English – German – Spanish – French – Italian – Portuguese – Dutch and Swedish. Please scroll down for your wish language.
Optimised: by Google Translate.
Article in English Language:
Saffron in the Tropics
Not common to the tropics, saffron is a spice obtained from stigmas or threads harvested from the flower of Crocus Sativus – a perennial plant with impressive benefits. Even though saffron is the most expensive spice in the world, its high price is more associated with the high labour requirement for harvest than its cultivation. Despite not being common to the tropics, the “golden plant” can be cultivated in different parts of the world.
Saffron is traditionally grown in countries such as Iran, Spain, and Greece, which fall within a Mediterranean climate. The Mediterranean climate, categorised as temperate, is cool, dry, and characterised by mild winters and hot summers, all of which typically favour the cultivation of saffron. Because saffron cultivation requires specific growing conditions, it is not commonly found in the tropics, where the weather is generally too humid for its cultivation. However, with modern technology and farming techniques, it is possible to grow saffron in other regions, including some tropical areas.
In tropical regions, saffron can be grown in high-altitude areas with cool temperatures and low humidity, such as in the mountains of Nepal and the Philippines. Other tropical countries where saffron can be farmed include Nigeria and Morocco in Africa. India is another tropical country where saffron is cultivated. Saffron is grown in some parts of Kashmir, Jammu, and Himachal Pradesh in the Asian country, where the climate is cooler and drier. These areas can provide the necessary climatic conditions for saffron to grow, including cool nights and warm, sunny days. Kashmir and Jammu regions of India fall within a sub-tropical climate with abundant sunshine and high temperatures during summer. Saffron cultivated in the Kashmir region of India is considered the world’s highest quality and most expensive saffron type.
Saffron production in tropical regions can be challenging due to the high humidity levels and the risk of pests and diseases. The high humidity in the tropics is associated with more prolonged exposure to sunlight, no winter, and more rainfall than evaporation annually. Although in many instances, favourable soil conditions are more important to saffron farming than climatic conditions. To survive in the tropics therefore, the soil where saffron is planted must be well-drained with suitable pH levels. The soil must also be rich in organic matter and be of acid-to-neutral pH of 6 to 8. Clayey soil with poor aeration and high water holding capacity is unsuitable for growing saffron.
Outside traditional farming methods, using the greenhouse approach where climatic conditions are controlled and favourable, saffron can also be cultivated in the tropics. This method allows saffron to be produced and made readily available in different parts of the world throughout the year. The nutritional, medicinal, and other industrial benefits saffron provides stress the need to expand its cultivation even though the laborious nature of saffron harvesting remains a significant challenge. Overall, while it is possible to grow saffron in the tropics with the right conditions, it may require more careful attention and management than in traditional saffron-growing regions.
Article in German Language:
Safran in den Tropen
In den Tropen nicht verbreitet, ist Safran ein Gewürz, das aus Narben oder Fäden gewonnen wird, die aus der Blüte von Crocus Sativus geerntet werden – einer mehrjährigen Pflanze mit beeindruckenden Vorteilen. Auch wenn Safran das teuerste Gewürz der Welt ist, hängt sein hoher Preis eher mit dem hohen Arbeitsaufwand für die Ernte zusammen als mit seinem Anbau. Obwohl die „goldene Pflanze“ in den Tropen nicht verbreitet ist, kann sie in verschiedenen Teilen der Welt angebaut werden.
Safran wird traditionell in Ländern wie dem Iran, Spanien und Griechenland angebaut, die in ein mediterranes Klima fallen. Das als gemäßigt kategorisierte mediterrane Klima ist kühl, trocken und von milden Wintern und heißen Sommern geprägt, die alle typischerweise den Anbau von Safran begünstigen. Da der Anbau von Safran spezielle Wachstumsbedingungen erfordert, ist er in den Tropen, wo das Wetter im Allgemeinen zu feucht für seinen Anbau ist, nicht üblich. Mit moderner Technologie und Anbautechniken ist es jedoch möglich, Safran in anderen Regionen anzubauen, einschließlich einiger tropischer Gebiete.
In tropischen Regionen kann Safran in Höhenlagen mit kühlen Temperaturen und niedriger Luftfeuchtigkeit angebaut werden, wie in den Bergen von Nepal und den Philippinen. Andere tropische Länder, in denen Safran angebaut werden kann, sind Nigeria und Marokko in Afrika. Indien ist ein weiteres tropisches Land, in dem Safran angebaut wird. Safran wird in einigen Teilen von Kaschmir, Jammu und Himachal Pradesh in dem asiatischen Land angebaut, wo das Klima kühler und trockener ist. Diese Gebiete können die notwendigen klimatischen Bedingungen für das Wachstum von Safran bieten, einschließlich kühler Nächte und warmer, sonniger Tage. Die Regionen Kaschmir und Jammu in Indien fallen in ein subtropisches Klima mit reichlich Sonnenschein und hohen Temperaturen im Sommer. Safran, der in der Region Kaschmir in Indien angebaut wird, gilt als die hochwertigste und teuerste Safransorte der Welt.
Die Safranproduktion in tropischen Regionen kann aufgrund der hohen Luftfeuchtigkeit und des Risikos von Schädlingen und Krankheiten eine Herausforderung darstellen. Die hohe Luftfeuchtigkeit in den Tropen ist mit längerer Sonneneinstrahlung, keinem Winter und mehr Regen als Verdunstung pro Jahr verbunden. Obwohl in vielen Fällen günstige Bodenbedingungen für den Safrananbau wichtiger sind als klimatische Bedingungen. Um in den Tropen zu überleben, muss der Boden, auf dem Safran gepflanzt wird, daher gut entwässert sein und einen geeigneten pH-Wert aufweisen. Der Boden muss auch reich an organischer Substanz sein und einen sauren bis neutralen pH-Wert von 6 bis 8 haben. Toniger Boden mit schlechter Belüftung und hoher Wasserspeicherkapazität ist für den Anbau von Safran ungeeignet.
Außerhalb traditioneller Anbaumethoden, unter Verwendung des Gewächshausansatzes, wo die klimatischen Bedingungen kontrolliert und günstig sind, kann Safran auch in den Tropen angebaut werden. Diese Methode ermöglicht es, Safran das ganze Jahr über in verschiedenen Teilen der Welt zu produzieren und verfügbar zu machen. Die ernährungsphysiologischen, medizinischen und anderen industriellen Vorteile, die Safran bietet, betonen die Notwendigkeit, seinen Anbau auszuweiten, obwohl die mühsame Natur der Safranernte eine große Herausforderung bleibt. Insgesamt ist es zwar möglich, Safran in den Tropen unter den richtigen Bedingungen anzubauen, es kann jedoch eine sorgfältigere Aufmerksamkeit und Bewirtschaftung erfordern als in traditionellen Safrananbaugebieten.
Article in Spanish Language:
Azafrán en los trópicos
No común en los trópicos, el azafrán es una especia obtenida de estigmas o hilos cosechados de la flor de Crocus Sativus, una planta perenne con impresionantes beneficios. Aunque el azafrán es la especia más cara del mundo, su alto precio está más asociado a la gran necesidad de mano de obra para la cosecha que a su cultivo. A pesar de no ser común en los trópicos, la “planta dorada” se puede cultivar en diferentes partes del mundo.
El azafrán se cultiva tradicionalmente en países como Irán, España y Grecia, que se encuentran dentro de un clima mediterráneo. El clima mediterráneo, catalogado como templado, es fresco, seco y se caracteriza por inviernos suaves y veranos calurosos, todo lo cual favorece típicamente el cultivo del azafrán. Debido a que el cultivo del azafrán requiere condiciones de crecimiento específicas, no se encuentra comúnmente en los trópicos, donde el clima es generalmente demasiado húmedo para su cultivo. Sin embargo, con tecnología y técnicas de cultivo modernas, es posible cultivar azafrán en otras regiones, incluidas algunas áreas tropicales.
En las regiones tropicales, el azafrán se puede cultivar en áreas de gran altitud con temperaturas frescas y poca humedad, como en las montañas de Nepal y Filipinas. Otros países tropicales donde se puede cultivar azafrán incluyen Nigeria y Marruecos en África. India es otro país tropical donde se cultiva el azafrán. El azafrán se cultiva en algunas partes de Cachemira, Jammu e Himachal Pradesh en el país asiático, donde el clima es más fresco y seco. Estas áreas pueden proporcionar las condiciones climáticas necesarias para que crezca el azafrán, incluidas noches frescas y días cálidos y soleados. Las regiones de Cachemira y Jammu de la India se encuentran dentro de un clima subtropical con abundante sol y altas temperaturas durante el verano. El azafrán cultivado en la región de Cachemira de la India se considera el tipo de azafrán más caro y de mayor calidad del mundo.
La producción de azafrán en las regiones tropicales puede ser un desafío debido a los altos niveles de humedad y al riesgo de plagas y enfermedades. La alta humedad en los trópicos está asociada con una exposición más prolongada a la luz solar, ausencia de invierno y más precipitaciones que la evaporación anual. Aunque en muchos casos, las condiciones favorables del suelo son más importantes para el cultivo del azafrán que las condiciones climáticas. Por lo tanto, para sobrevivir en los trópicos, el suelo donde se planta el azafrán debe estar bien drenado con niveles de pH adecuados. El suelo también debe ser rico en materia orgánica y tener un pH de ácido a neutro de 6 a 8. El suelo arcilloso con mala aireación y alta capacidad de retención de agua no es adecuado para el cultivo del azafrán.
Fuera de los métodos de cultivo tradicionales, utilizando el enfoque de invernadero donde las condiciones climáticas son controladas y favorables, el azafrán también se puede cultivar en los trópicos. Este método permite que el azafrán se produzca y esté disponible en diferentes partes del mundo durante todo el año. Los beneficios nutricionales, medicinales y otros beneficios industriales que brinda el azafrán enfatizan la necesidad de expandir su cultivo a pesar de que la naturaleza laboriosa de la cosecha del azafrán sigue siendo un desafío importante. En general, si bien es posible cultivar azafrán en los trópicos con las condiciones adecuadas, puede requerir una atención y un manejo más cuidadosos que en las regiones tradicionales de cultivo de azafrán.
Article in French Language:
Safran sous les tropiques
Peu répandu sous les tropiques, le safran est une épice obtenue à partir de stigmates ou de filaments récoltés sur la fleur de Crocus sativus – une plante vivace aux bienfaits impressionnants. Même si le safran est l’épice la plus chère au monde, son prix élevé est davantage lié à la forte demande de main-d’œuvre pour la récolte qu’à sa culture. Bien qu’elle ne soit pas commune aux tropiques, la “plante dorée” peut être cultivée dans différentes parties du monde.
Le safran est traditionnellement cultivé dans des pays comme l’Iran, l’Espagne et la Grèce, qui relèvent d’un climat méditerranéen. Le climat méditerranéen, classé comme tempéré, est frais, sec et caractérisé par des hivers doux et des étés chauds, qui favorisent généralement la culture du safran. Parce que la culture du safran nécessite des conditions de culture spécifiques, on ne le trouve pas couramment sous les tropiques, où le climat est généralement trop humide pour sa culture. Cependant, avec la technologie et les techniques agricoles modernes, il est possible de cultiver du safran dans d’autres régions, y compris certaines zones tropicales.
Dans les régions tropicales, le safran peut être cultivé dans des zones de haute altitude avec des températures fraîches et une faible humidité, comme dans les montagnes du Népal et des Philippines. D’autres pays tropicaux où le safran peut être cultivé comprennent le Nigeria et le Maroc en Afrique. L’Inde est un autre pays tropical où le safran est cultivé. Le safran est cultivé dans certaines parties du Cachemire, du Jammu et de l’Himachal Pradesh dans le pays asiatique, où le climat est plus frais et plus sec. Ces zones peuvent fournir les conditions climatiques nécessaires à la croissance du safran, notamment des nuits fraîches et des journées chaudes et ensoleillées. Les régions du Cachemire et du Jammu en Inde se situent dans un climat subtropical avec un ensoleillement abondant et des températures élevées en été. Le safran cultivé dans la région du Cachemire en Inde est considéré comme le type de safran de la plus haute qualité et le plus cher au monde.
La production de safran dans les régions tropicales peut être difficile en raison des niveaux d’humidité élevés et du risque de ravageurs et de maladies. L’humidité élevée sous les tropiques est associée à une exposition plus prolongée au soleil, à l’absence d’hiver et à plus de précipitations que d’évaporation annuelle. Bien que dans de nombreux cas, des conditions de sol favorables soient plus importantes pour la culture du safran que les conditions climatiques. Pour survivre sous les tropiques, le sol où le safran est planté doit donc être bien drainé avec des niveaux de pH appropriés. Le sol doit également être riche en matière organique et avoir un pH acide à neutre de 6 à 8. Un sol argileux peu aéré et à forte capacité de rétention d’eau est inadapté à la culture du safran.
En dehors des méthodes de culture traditionnelles, utilisant l’approche sous serre où les conditions climatiques sont contrôlées et favorables, le safran peut également être cultivé sous les tropiques. Cette méthode permet de produire du safran et de le rendre facilement disponible dans différentes parties du monde tout au long de l’année. Les avantages nutritionnels, médicinaux et industriels du safran soulignent la nécessité d’étendre sa culture, même si la nature laborieuse de la récolte du safran reste un défi important. Dans l’ensemble, s’il est possible de cultiver du safran sous les tropiques dans de bonnes conditions, cela peut nécessiter une attention et une gestion plus minutieuses que dans les régions traditionnelles de culture du safran.
Article in Italian Language:
Zafferano ai Tropici
Non comune ai tropici, lo zafferano è una spezia ottenuta da stigmi o fili raccolti dal fiore di Crocus Sativus, una pianta perenne dai notevoli benefici. Anche se lo zafferano è la spezia più costosa al mondo, il suo prezzo elevato è più associato all’elevato fabbisogno di manodopera per il raccolto che alla sua coltivazione. Nonostante non sia comune ai tropici, la “pianta d’oro” può essere coltivata in diverse parti del mondo.
Lo zafferano è tradizionalmente coltivato in paesi come l’Iran, la Spagna e la Grecia, che rientrano in un clima mediterraneo. Il clima mediterraneo, classificato come temperato, è fresco, secco e caratterizzato da inverni miti ed estati calde, che favoriscono tipicamente la coltivazione dello zafferano. Poiché la coltivazione dello zafferano richiede condizioni di crescita specifiche, non si trova comunemente ai tropici, dove il clima è generalmente troppo umido per la sua coltivazione. Tuttavia, con le moderne tecnologie e tecniche agricole, è possibile coltivare lo zafferano in altre regioni, comprese alcune zone tropicali.
Nelle regioni tropicali, lo zafferano può essere coltivato in zone di alta quota con temperature fresche e bassa umidità, come nelle montagne del Nepal e delle Filippine. Altri paesi tropicali in cui è possibile coltivare lo zafferano includono la Nigeria e il Marocco in Africa. L’India è un altro paese tropicale dove si coltiva lo zafferano. Lo zafferano viene coltivato in alcune parti del Kashmir, Jammu e Himachal Pradesh nel paese asiatico, dove il clima è più fresco e secco. Queste aree possono fornire le condizioni climatiche necessarie per la crescita dello zafferano, comprese notti fresche e giornate calde e soleggiate. Le regioni indiane del Kashmir e del Jammu rientrano in un clima subtropicale con abbondante sole e temperature elevate durante l’estate. Lo zafferano coltivato nella regione indiana del Kashmir è considerato il tipo di zafferano più pregiato e più costoso al mondo.
La produzione di zafferano nelle regioni tropicali può essere impegnativa a causa degli alti livelli di umidità e del rischio di parassiti e malattie. L’elevata umidità ai tropici è associata a un’esposizione più prolungata alla luce solare, assenza di inverno e più precipitazioni rispetto all’evaporazione annuale. Sebbene in molti casi le condizioni favorevoli del suolo siano più importanti per la coltivazione dello zafferano rispetto alle condizioni climatiche. Per sopravvivere ai tropici, quindi, il terreno in cui viene piantato lo zafferano deve essere ben drenato con livelli di pH adeguati. Il terreno deve anche essere ricco di sostanza organica e avere un pH da acido a neutro compreso tra 6 e 8. Il terreno argilloso con scarsa aerazione e alta capacità di ritenzione idrica non è adatto alla coltivazione dello zafferano.
Al di fuori dei tradizionali metodi di coltivazione, utilizzando l’approccio della serra dove le condizioni climatiche sono controllate e favorevoli, lo zafferano può essere coltivato anche ai tropici. Questo metodo consente di produrre lo zafferano e renderlo prontamente disponibile in diverse parti del mondo durante tutto l’anno. I benefici nutrizionali, medicinali e industriali che lo zafferano fornisce sottolineano la necessità di espandere la sua coltivazione anche se la natura laboriosa della raccolta dello zafferano rimane una sfida significativa. Nel complesso, sebbene sia possibile coltivare lo zafferano ai tropici con le giuste condizioni, potrebbe richiedere un’attenzione e una gestione più attente rispetto alle tradizionali regioni di coltivazione dello zafferano.
Article in Portuguese Language:
Açafrão nos trópicos
Pouco comum nos trópicos, o açafrão é uma especiaria obtida a partir de estigmas ou fios colhidos da flor do Crocus Sativus – uma planta perene com benefícios impressionantes. Embora o açafrão seja a especiaria mais cara do mundo, seu alto preço está mais associado à alta exigência de mão de obra para a colheita do que ao seu cultivo. Apesar de não ser comum nos trópicos, a “planta dourada” pode ser cultivada em diversas partes do mundo.
O açafrão é tradicionalmente cultivado em países como Irã, Espanha e Grécia, que se enquadram em um clima mediterrâneo. O clima mediterrâneo, classificado como temperado, é fresco, seco e caracterizado por invernos amenos e verões quentes, que normalmente favorecem o cultivo do açafrão. Como o cultivo de açafrão requer condições específicas de cultivo, ele não é comumente encontrado nos trópicos, onde o clima geralmente é muito úmido para seu cultivo. No entanto, com tecnologia moderna e técnicas agrícolas, é possível cultivar açafrão em outras regiões, incluindo algumas áreas tropicais.
Nas regiões tropicais, o açafrão pode ser cultivado em áreas de grande altitude com temperaturas baixas e baixa umidade, como nas montanhas do Nepal e das Filipinas. Outros países tropicais onde o açafrão pode ser cultivado incluem Nigéria e Marrocos na África. A Índia é outro país tropical onde o açafrão é cultivado. O açafrão é cultivado em algumas partes da Caxemira, Jammu e Himachal Pradesh no país asiático, onde o clima é mais frio e seco. Essas áreas podem fornecer as condições climáticas necessárias para o crescimento do açafrão, incluindo noites frescas e dias quentes e ensolarados. As regiões de Caxemira e Jammu, na Índia, se enquadram em um clima subtropical com sol abundante e altas temperaturas durante o verão. O açafrão cultivado na região da Caxemira, na Índia, é considerado o tipo de açafrão de maior qualidade e mais caro do mundo.
A produção de açafrão em regiões tropicais pode ser desafiadora devido aos altos níveis de umidade e ao risco de pragas e doenças. A alta umidade nos trópicos está associada a uma exposição mais prolongada à luz solar, sem inverno e mais chuvas do que evaporação anualmente. Embora, em muitos casos, as condições favoráveis do solo sejam mais importantes para o cultivo de açafrão do que as condições climáticas. Para sobreviver nos trópicos, portanto, o solo onde o açafrão é plantado deve ser bem drenado com níveis de pH adequados. O solo também deve ser rico em matéria orgânica e ter um pH ácido a neutro de 6 a 8. O solo argiloso com pouca aeração e alta capacidade de retenção de água não é adequado para o cultivo de açafrão.
Fora dos métodos agrícolas tradicionais, usando a abordagem de estufa, onde as condições climáticas são controladas e favoráveis, o açafrão também pode ser cultivado nos trópicos. Este método permite que o açafrão seja produzido e disponibilizado em diferentes partes do mundo ao longo do ano. Os benefícios nutricionais, medicinais e outros benefícios industriais do açafrão enfatizam a necessidade de expandir seu cultivo, embora a natureza trabalhosa da colheita do açafrão continue sendo um desafio significativo. No geral, embora seja possível cultivar açafrão nos trópicos com as condições certas, pode exigir atenção e gerenciamento mais cuidadosos do que nas regiões tradicionais de cultivo de açafrão.
Article in Dutch Language:
Saffraan in de tropen
Niet gebruikelijk in de tropen, is saffraan een specerij die wordt verkregen uit stempels of draden die zijn geoogst van de bloem van Crocus Sativus – een vaste plant met indrukwekkende voordelen. Hoewel saffraan de duurste specerij ter wereld is, wordt de hoge prijs ervan meer geassocieerd met de hoge arbeidsbehoefte voor de oogst dan met de teelt ervan. Ondanks dat het niet gebruikelijk is in de tropen, kan de “gouden plant” in verschillende delen van de wereld worden gekweekt.
Saffraan wordt van oudsher verbouwd in landen als Iran, Spanje en Griekenland, die in een mediterraan klimaat vallen. Het mediterrane klimaat, gecategoriseerd als gematigd, is koel, droog en wordt gekenmerkt door milde winters en hete zomers, die allemaal kenmerkend zijn voor de teelt van saffraan. Omdat de saffraanteelt specifieke groeiomstandigheden vereist, wordt hij niet vaak aangetroffen in de tropen, waar het weer over het algemeen te vochtig is voor de teelt. Met moderne technologie en landbouwtechnieken is het echter mogelijk om saffraan te verbouwen in andere regio’s, waaronder enkele tropische gebieden.
In tropische gebieden kan saffraan worden gekweekt in hooggelegen gebieden met koele temperaturen en lage luchtvochtigheid, zoals in de bergen van Nepal en de Filippijnen. Andere tropische landen waar saffraan kan worden verbouwd, zijn Nigeria en Marokko in Afrika. India is een ander tropisch land waar saffraan wordt verbouwd. Saffraan wordt verbouwd in sommige delen van Kasjmir, Jammu en Himachal Pradesh in het Aziatische land, waar het klimaat koeler en droger is. Deze gebieden kunnen de nodige klimatologische omstandigheden bieden voor de teelt van saffraan, inclusief koele nachten en warme, zonnige dagen. De regio’s Kasjmir en Jammu in India vallen onder een subtropisch klimaat met veel zonneschijn en hoge temperaturen in de zomer. Saffraan geteeld in de Kasjmir-regio van India wordt beschouwd als ‘s werelds hoogste kwaliteit en duurste saffraansoort.
De productie van saffraan in tropische gebieden kan een uitdaging zijn vanwege de hoge luchtvochtigheid en het risico op ziekten en plagen. De hoge luchtvochtigheid in de tropen wordt geassocieerd met meer langdurige blootstelling aan zonlicht, geen winter en meer regen dan verdamping per jaar. Hoewel gunstige bodemgesteldheid in veel gevallen belangrijker is voor de saffraanteelt dan klimatologische omstandigheden. Om in de tropen te kunnen overleven, moet de grond waar saffraan wordt geplant daarom goed gedraineerd zijn en een geschikte pH-waarde hebben. De grond moet ook rijk zijn aan organisch materiaal en een zuur-tot-neutrale pH van 6 tot 8 hebben. Kleiachtige grond met slechte beluchting en een hoog waterhoudend vermogen is ongeschikt voor het kweken van saffraan.
Buiten de traditionele landbouwmethodes, met behulp van de kasbenadering waar de klimatologische omstandigheden gecontroleerd en gunstig zijn, kan saffraan ook in de tropen worden verbouwd. Met deze methode kan saffraan het hele jaar door worden geproduceerd en gemakkelijk verkrijgbaar zijn in verschillende delen van de wereld. De nutritionele, medicinale en andere industriële voordelen van saffraan benadrukken de noodzaak om de teelt uit te breiden, ook al blijft de moeizame aard van het oogsten van saffraan een grote uitdaging. Over het algemeen is het weliswaar mogelijk om saffraan te kweken in de tropen onder de juiste omstandigheden, maar het kan meer zorgvuldige aandacht en beheer vereisen dan in traditionele saffraanteeltregio’s.
Article in Swedish Language:
Saffran i tropikerna
Saffran är inte vanligt i tropikerna, en krydda som erhålls från stigmas eller trådar som skördats från blomman av Crocus Sativus – en flerårig växt med imponerande fördelar. Även om saffran är den dyraste kryddan i världen, är dess höga pris mer förknippat med det höga arbetskraftsbehovet för skörden än dess odling. Trots att den inte är vanlig i tropikerna kan “guldväxten” odlas i olika delar av världen.
Saffran odlas traditionellt i länder som Iran, Spanien och Grekland, som faller inom ett medelhavsklimat. Medelhavsklimatet, kategoriserat som tempererat, är svalt, torrt och kännetecknas av milda vintrar och varma somrar, som alla vanligtvis gynnar odling av saffran. Eftersom saffransodling kräver särskilda odlingsförhållanden, är det inte vanligt förekommande i tropikerna, där vädret i allmänhet är för fuktigt för dess odling. Men med modern teknik och jordbruksteknik är det möjligt att odla saffran i andra regioner, inklusive vissa tropiska områden.
I tropiska regioner kan saffran odlas i höghöjdsområden med svala temperaturer och låg luftfuktighet, som i bergen i Nepal och Filippinerna. Andra tropiska länder där saffran kan odlas inkluderar Nigeria och Marocko i Afrika. Indien är ett annat tropiskt land där saffran odlas. Saffran odlas i vissa delar av Kashmir, Jammu och Himachal Pradesh i det asiatiska landet, där klimatet är svalare och torrare. Dessa områden kan ge de nödvändiga klimatförhållandena för saffran att växa, inklusive svala nätter och varma, soliga dagar. Kashmir- och Jammu-regionerna i Indien faller inom ett subtropiskt klimat med rikligt med solsken och höga temperaturer under sommaren. Saffran som odlas i Kashmir-regionen i Indien anses vara världens högsta kvalitet och dyraste saffranstyp.
Saffranproduktion i tropiska regioner kan vara utmanande på grund av de höga luftfuktighetsnivåerna och risken för skadedjur och sjukdomar. Den höga luftfuktigheten i tropikerna är förknippad med mer långvarig exponering för solljus, ingen vinter och mer nederbörd än avdunstning årligen. Även om gynnsamma markförhållanden i många fall är viktigare för saffransodling än klimatförhållanden. För att överleva i tropikerna måste därför jorden där saffran planteras vara väldränerad med lämpliga pH-nivåer. Jorden måste också vara rik på organiskt material och ha ett surt till neutralt pH på 6 till 8. Lerig jord med dålig luftning och hög vattenhållande förmåga är olämplig för odling av saffran.
Utanför traditionella odlingsmetoder, med växthusmetoden där klimatförhållandena är kontrollerade och gynnsamma, kan saffran också odlas i tropikerna. Denna metod gör att saffran kan produceras och göras lättillgängligt i olika delar av världen under hela året. De näringsmässiga, medicinska och andra industriella fördelarna som saffran ger betonar behovet av att utöka sin odling även om den mödosamma naturen av saffransskörd fortfarande är en betydande utmaning. Sammantaget, även om det är möjligt att odla saffran i tropikerna med rätt förhållanden, kan det kräva mer noggrann uppmärksamhet och förvaltning än i traditionella saffransodlande regioner.
saffron in the tropics