Language: this article is in English – German – Spanish – French – Italian – Portuguese – Dutch and Swedish. Please scroll down for your wish language.
Optimized: by Google Translate.
Article in English Language:
The Morphology of Saffron
Saffron is a rare agricultural product that has been cultivated for over 3,000 years. It is mainly found in the Middle East, where climatic conditions favour its cultivation. Iran is responsible for 90% of the world’s annual saffron yield. Although countries like Spain, France, and the United States of America leverage available infrastructure to import saffron from Iran, package it and re-export it to other countries. Saffron produced in the Kashmir region of India is reported as the world’s highest-quality of the product.
Saffron spice is derived from the dried stigmas of the saffron crocus (Crocus sativus), a perennial plant that belongs to the family Iridaceae. The plant usually grows to a height of about 10 – 30 cm and is sensitive to sunlight. It contains three chemical compounds responsible for its colour, taste, and aroma, which are why saffron is in high demand. Saffron contains crocin, responsible for its rich red-yellowish colour; picrocrocin, responsible for its taste and safranal, responsible for its rich aroma. The morphology of saffron includes various parts such as the corm, leaves, flowers, and stigmas. The end of each stigma plays a crucial role in the spice’s growth, reproduction, and production.
Corm: The corm is an underground stem that serves as the storage organ for the saffron plant. It is roughly spherical, and its size can range from 3 to 5 cm in diameter. The corm is covered with a brownish sheath that protects it from external damage and helps retain moisture.
Leaves: Like many other plants, saffron has leaves. Saffron leaves are long and narrow and emerge from the corm. They grow up to 20-30 cm in length. The leaves are grass-like in appearance and have a green colour. Saffron is best described as a herbaceous and monocotyledonous plant with a single embryonic leaf. Saffron leaves are typically produced in the fall and remain green throughout the winter, providing the necessary photosynthesis to produce new corms.
Flowers: The saffron plant produces purple-coloured flowers, which appear beautifully in the fall. Each saffron flower has six petals, three stamens, and a three-parted stigma. The flowers are highly fragrant, attracting bees and other insects for pollination.
Stigmas: The most important part of the saffron plant is its stigmas. The stigma is a thread-like structure that emerges from the centre of the flower. It is located at the end of the plant’s carpels. The stalk connects the saffron stigma to other parts of the plant. Saffron stigma is responsible for the spice’s production. Each flower produces an average of – most times, maximum – three stigmas, which are bright red and grow up to 3 cm in length. The stigmas are carefully handpicked from the flowers and dried to produce saffron spice and other saffron products. The stigmas, when dried, can also be sold for direct use.
In summary, saffron has a distinctive morphology, including a corm, long narrow leaves, purple flowers with six petals, and three red stigmas, each of which plays a crucial role in the growth, reproduction, and production of the valuable spice.
Article in German Language:
Die Morphologie des Safrans
Safran ist ein seltenes landwirtschaftliches Produkt, das seit über 3.000 Jahren angebaut wird. Sie kommt hauptsächlich im Nahen Osten vor, wo die klimatischen Bedingungen ihren Anbau begünstigen. Der Iran ist für 90 % des jährlichen Safranertrags der Welt verantwortlich. Obwohl Länder wie Spanien, Frankreich und die Vereinigten Staaten von Amerika die verfügbare Infrastruktur nutzen, um Safran aus dem Iran zu importieren, ihn zu verpacken und in andere Länder wieder zu exportieren. Safran, der in der Region Kaschmir in Indien produziert wird, gilt als das hochwertigste Produkt der Welt.
Safrangewürz wird aus den getrockneten Narben des Safrankrokus (Crocus sativus) gewonnen, einer mehrjährigen Pflanze, die zur Familie der Schwertliliengewächse gehört. Die Pflanze wird in der Regel etwa 10 – 30 cm hoch und ist empfindlich gegenüber Sonnenlicht. Es enthält drei chemische Verbindungen, die für seine Farbe, seinen Geschmack und sein Aroma verantwortlich sind, weshalb Safran sehr gefragt ist. Safran enthält Crocin, das für seine satte rot-gelbe Farbe verantwortlich ist; Picrocrocin, das für seinen Geschmack verantwortlich ist, und Safranal, das für sein reiches Aroma verantwortlich ist. Die Morphologie von Safran umfasst verschiedene Teile wie die Knolle, Blätter, Blüten und Narben. Das Ende jedes Stigmas spielt eine entscheidende Rolle für das Wachstum, die Fortpflanzung und die Produktion des Gewürzs.
Knolle: Die Knolle ist ein unterirdischer Stamm, der als Speicherorgan für die Safranpflanze dient. Es ist ungefähr kugelförmig und kann einen Durchmesser von 3 bis 5 cm haben. Die Knolle ist mit einer bräunlichen Hülle bedeckt, die sie vor äußerer Beschädigung schützt und hilft, Feuchtigkeit zu speichern.
Blätter: Wie viele andere Pflanzen hat Safran Blätter. Safranblätter sind lang und schmal und treten aus der Knolle hervor. Sie werden 20-30 cm lang. Die Blätter sehen grasartig aus und haben eine grüne Farbe. Safran lässt sich am besten als krautige und einkeimblättrige Pflanze mit einem einzigen embryonalen Blatt beschreiben. Safranblätter werden typischerweise im Herbst produziert und bleiben den ganzen Winter über grün, wodurch die notwendige Photosynthese zur Produktion neuer Knollen bereitgestellt wird.
Blüten: Die Safranpflanze produziert purpurfarbene Blüten, die im Herbst wunderschön erscheinen. Jede Safranblüte hat sechs Blütenblätter, drei Staubblätter und eine dreiteilige Narbe. Die Blüten duften stark und ziehen Bienen und andere Insekten zur Bestäubung an.
Narben: Der wichtigste Teil der Safranpflanze sind ihre Narben. Die Narbe ist eine fadenförmige Struktur, die aus der Mitte der Blüte hervorgeht. Es befindet sich am Ende der Fruchtblätter der Pflanze. Der Stiel verbindet die Safrannarbe mit anderen Teilen der Pflanze. Safranstigma ist für die Herstellung des Gewürzes verantwortlich. Jede Blüte produziert durchschnittlich – meistens maximal – drei Narben, die leuchtend rot sind und bis zu 3 cm lang werden. Die Narben werden sorgfältig von Hand von den Blüten gepflückt und getrocknet, um Safrangewürz und andere Safranprodukte herzustellen. Die getrockneten Narben können auch zur direkten Verwendung verkauft werden.
Zusammenfassend hat Safran eine unverwechselbare Morphologie, darunter eine Knolle, lange, schmale Blätter, violette Blüten mit sechs Blütenblättern und drei rote Narben, von denen jede eine entscheidende Rolle beim Wachstum, der Fortpflanzung und der Produktion des wertvollen Gewürzes spielt.
Article in Spanish Language:
La morfología del azafrán
El azafrán es un producto agrícola raro que se cultiva desde hace más de 3.000 años. Se encuentra principalmente en Oriente Medio, donde las condiciones climáticas favorecen su cultivo. Irán es responsable del 90% del rendimiento mundial anual de azafrán. Aunque países como España, Francia y los Estados Unidos de América aprovechan la infraestructura disponible para importar azafrán de Irán, empaquetarlo y reexportarlo a otros países. El azafrán producido en la región de Cachemira de la India se considera el producto de mayor calidad del mundo.
La especia de azafrán se deriva de los estigmas secos del azafrán (Crocus sativus), una planta perenne que pertenece a la familia Iridaceae. La planta suele crecer hasta una altura de unos 10 – 30 cm y es sensible a la luz solar. Contiene tres compuestos químicos responsables de su color, sabor y aroma, por lo que el azafrán tiene una gran demanda. El azafrán contiene crocina, responsable de su rico color rojo amarillento; picrocrocina, responsable de su sabor y safranal, responsable de su rico aroma. La morfología del azafrán incluye varias partes como el cormo, las hojas, las flores y los estigmas. El final de cada estigma juega un papel crucial en el crecimiento, la reproducción y la producción de la especia.
Cormo: El cormo es un tallo subterráneo que sirve como órgano de almacenamiento de la planta de azafrán. Es aproximadamente esférico y su tamaño puede variar de 3 a 5 cm de diámetro. El cormo está cubierto con una vaina pardusca que lo protege del daño externo y ayuda a retener la humedad.
Hojas: Como muchas otras plantas, el azafrán tiene hojas. Las hojas del azafrán son largas y estrechas y emergen del cormo. Crecen hasta 20-30 cm de longitud. Las hojas tienen apariencia de hierba y tienen un color verde. El azafrán se describe mejor como una planta herbácea y monocotiledónea con una sola hoja embrionaria. Las hojas de azafrán generalmente se producen en otoño y permanecen verdes durante todo el invierno, proporcionando la fotosíntesis necesaria para producir nuevos cormos.
Flores: La planta de azafrán produce flores de color púrpura, que aparecen maravillosamente en el otoño. Cada flor de azafrán tiene seis pétalos, tres estambres y un estigma de tres partes. Las flores son muy fragantes y atraen abejas y otros insectos para la polinización.
Estigmas: La parte más importante de la planta de azafrán son sus estigmas. El estigma es una estructura filiforme que emerge del centro de la flor. Se encuentra al final de los carpelos de la planta. El tallo conecta el estigma del azafrán con otras partes de la planta. El estigma del azafrán es responsable de la producción de la especia. Cada flor produce un promedio de, la mayoría de las veces, como máximo, tres estigmas, que son de color rojo brillante y crecen hasta 3 cm de largo. Los estigmas se recogen cuidadosamente a mano de las flores y se secan para producir especias de azafrán y otros productos de azafrán. Los estigmas, una vez secos, también se pueden vender para uso directo.
En resumen, el azafrán tiene una morfología distintiva, que incluye un bulbo, hojas largas y estrechas, flores moradas con seis pétalos y tres estigmas rojos, cada uno de los cuales juega un papel crucial en el crecimiento, la reproducción y la producción de esta valiosa especia.
Article in Italian Language:
La morfologia dello zafferano
Lo zafferano è un raro prodotto agricolo coltivato da oltre 3000 anni. Si trova principalmente in Medio Oriente, dove le condizioni climatiche ne favoriscono la coltivazione. L’Iran è responsabile del 90% della produzione mondiale annuale di zafferano. Sebbene paesi come Spagna, Francia e Stati Uniti d’America sfruttino le infrastrutture disponibili per importare zafferano dall’Iran, confezionarlo e riesportarlo in altri paesi. Lo zafferano prodotto nella regione del Kashmir in India è considerato il prodotto di più alta qualità al mondo.
La spezia allo zafferano si ricava dagli stimmi essiccati del croco di zafferano (Crocus sativus), una pianta perenne che appartiene alla famiglia delle Iridaceae. La pianta di solito raggiunge un’altezza di circa 10 – 30 cm ed è sensibile alla luce solare. Contiene tre composti chimici responsabili del suo colore, gusto e aroma, motivo per cui lo zafferano è molto richiesto. Lo zafferano contiene crocina, responsabile del suo ricco colore rosso-giallastro; picrocrocina, responsabile del suo gusto e safranale, responsabile del suo ricco aroma. La morfologia dello zafferano comprende varie parti come il cormo, le foglie, i fiori e gli stimmi. La fine di ogni stigma gioca un ruolo cruciale nella crescita, riproduzione e produzione della spezia.
Cormo: Il cormo è un fusto sotterraneo che funge da organo di stoccaggio per la pianta dello zafferano. È approssimativamente sferico e le sue dimensioni possono variare da 3 a 5 cm di diametro. Il cormo è ricoperto da una guaina brunastra che lo protegge dai danni esterni e aiuta a trattenere l’umidità.
Foglie: come molte altre piante, lo zafferano ha foglie. Le foglie di zafferano sono lunghe e strette ed emergono dal cormo. Crescono fino a 20-30 cm di lunghezza. Le foglie hanno un aspetto erbaceo e sono di colore verde. Lo zafferano è meglio descritto come una pianta erbacea e monocotiledone con una sola foglia embrionale. Le foglie di zafferano sono tipicamente prodotte in autunno e rimangono verdi per tutto l’inverno, fornendo la fotosintesi necessaria per produrre nuovi cormi.
Fiori: la pianta dello zafferano produce fiori color porpora, che appaiono magnificamente in autunno. Ogni fiore di zafferano ha sei petali, tre stami e uno stigma a tre parti. I fiori sono molto profumati e attirano api e altri insetti per l’impollinazione.
Stigmi: la parte più importante della pianta dello zafferano sono i suoi stigmi. Lo stigma è una struttura filiforme che emerge dal centro del fiore. Si trova all’estremità dei carpelli della pianta. Il gambo collega lo stigma dello zafferano ad altre parti della pianta. Lo stigma dello zafferano è responsabile della produzione della spezia. Ogni fiore produce una media di – la maggior parte delle volte, massimo – tre stimmi, che sono di colore rosso vivo e crescono fino a 3 cm di lunghezza. Gli stimmi vengono accuratamente raccolti a mano dai fiori ed essiccati per produrre spezie allo zafferano e altri prodotti a base di zafferano. Gli stigmi, una volta essiccati, possono essere venduti anche per l’uso diretto.
In sintesi, lo zafferano ha una morfologia distintiva, comprendente un bulbo, foglie lunghe e strette, fiori viola con sei petali e tre stimmi rossi, ciascuno dei quali svolge un ruolo cruciale nella crescita, riproduzione e produzione della preziosa spezia.
Article in French Language:
La morphologie du safran
Le safran est un produit agricole rare cultivé depuis plus de 3 000 ans. On le trouve principalement au Moyen-Orient, où les conditions climatiques favorisent sa culture. L’Iran est responsable de 90% du rendement annuel mondial du safran. Bien que des pays comme l’Espagne, la France et les États-Unis d’Amérique tirent parti des infrastructures disponibles pour importer du safran d’Iran, l’emballer et le réexporter vers d’autres pays. Le safran produit dans la région du Cachemire en Inde est considéré comme le produit de la plus haute qualité au monde.
L’épice safran est dérivée des stigmates séchés du crocus safran (Crocus sativus), une plante vivace qui appartient à la famille des Iridacées. La plante atteint généralement une hauteur d’environ 10 à 30 cm et est sensible à la lumière du soleil. Il contient trois composés chimiques responsables de sa couleur, de son goût et de son arôme, c’est pourquoi le safran est très demandé. Le safran contient de la crocine, responsable de sa riche couleur rouge-jaunâtre ; la picrocrocine, responsable de son goût et le safranal, responsable de son arôme riche. La morphologie du safran comprend diverses parties telles que le bulbe, les feuilles, les fleurs et les stigmates. La fin de chaque stigmate joue un rôle crucial dans la croissance, la reproduction et la production de l’épice.
Corme : Le corme est une tige souterraine qui sert d’organe de stockage pour la plante de safran. Il est à peu près sphérique et sa taille peut varier de 3 à 5 cm de diamètre. Le bulbe est recouvert d’une gaine brunâtre qui le protège des agressions extérieures et aide à retenir l’humidité.
Feuilles : Comme beaucoup d’autres plantes, le safran a des feuilles. Les feuilles de safran sont longues et étroites et émergent du bulbe. Ils mesurent jusqu’à 20-30 cm de long. Les feuilles ressemblent à de l’herbe et ont une couleur verte. Le safran est mieux décrit comme une plante herbacée et monocotylédone avec une seule feuille embryonnaire. Les feuilles de safran sont généralement produites à l’automne et restent vertes tout au long de l’hiver, fournissant la photosynthèse nécessaire pour produire de nouveaux bulbes.
Fleurs : La plante de safran produit des fleurs de couleur pourpre, qui apparaissent magnifiquement à l’automne. Chaque fleur de safran a six pétales, trois étamines et un stigmate en trois parties. Les fleurs sont très parfumées, attirant les abeilles et autres insectes pour la pollinisation.
Stigmates : La partie la plus importante de la plante de safran est ses stigmates. Le stigmate est une structure filiforme qui émerge du centre de la fleur. Il est situé à l’extrémité des carpelles de la plante. La tige relie le stigmate du safran aux autres parties de la plante. La stigmatisation du safran est responsable de la production de l’épice. Chaque fleur produit en moyenne – la plupart du temps, au maximum – trois stigmates, qui sont rouge vif et mesurent jusqu’à 3 cm de long. Les stigmates sont soigneusement cueillis à la main sur les fleurs et séchés pour produire des épices au safran et d’autres produits à base de safran. Les stigmates, une fois séchés, peuvent également être vendus pour une utilisation directe.
En résumé, le safran a une morphologie particulière, comprenant un bulbe, de longues feuilles étroites, des fleurs violettes à six pétales et trois stigmates rouges, chacun jouant un rôle crucial dans la croissance, la reproduction et la production de la précieuse épice.
Article in Portuguese Language:
A morfologia do açafrão
O açafrão é um produto agrícola raro cultivado há mais de 3.000 anos. É encontrada principalmente no Oriente Médio, onde as condições climáticas favorecem seu cultivo. O Irã é responsável por 90% da produção anual de açafrão do mundo. Embora países como Espanha, França e Estados Unidos da América aproveitem a infraestrutura disponível para importar açafrão do Irã, embalá-lo e reexportá-lo para outros países. O açafrão produzido na região da Caxemira, na Índia, é considerado o produto de maior qualidade do mundo.
A especiaria de açafrão é derivada dos estigmas secos do açafrão açafrão (Crocus sativus), uma planta perene que pertence à família Iridaceae. A planta geralmente cresce até uma altura de cerca de 10 a 30 cm e é sensível à luz solar. Contém três compostos químicos responsáveis pela sua cor, sabor e aroma, razão pela qual o açafrão é muito procurado. O açafrão contém crocina, responsável por sua rica cor vermelho-amarelada; a picrocrocina, responsável pelo seu sabor e a safranal, responsável pelo seu rico aroma. A morfologia do açafrão inclui várias partes, como rebentos, folhas, flores e estigmas. O final de cada estigma desempenha um papel crucial no crescimento, reprodução e produção da especiaria.
Corm: O corm é um caule subterrâneo que serve como órgão de armazenamento para a planta de açafrão. É aproximadamente esférico e seu tamanho pode variar de 3 a 5 cm de diâmetro. O cormo é coberto por uma bainha acastanhada que o protege de danos externos e ajuda a reter a umidade.
Folhas: Como muitas outras plantas, o açafrão tem folhas. As folhas de açafrão são longas e estreitas e emergem do cormo. Eles crescem até 20-30 cm de comprimento. As folhas são semelhantes a grama e têm uma cor verde. O açafrão é melhor descrito como uma planta herbácea e monocotiledônea com uma única folha embrionária. As folhas de açafrão são normalmente produzidas no outono e permanecem verdes durante todo o inverno, fornecendo a fotossíntese necessária para produzir novos rebentos.
Flores: A planta de açafrão produz flores de cor púrpura, que aparecem lindamente no outono. Cada flor de açafrão tem seis pétalas, três estames e um estigma de três partes. As flores são altamente perfumadas, atraindo abelhas e outros insetos para a polinização.
Estigmas: A parte mais importante da planta de açafrão são seus estigmas. O estigma é uma estrutura em forma de fio que emerge do centro da flor. Está localizado no final dos carpelos da planta. O caule conecta o estigma do açafrão a outras partes da planta. O estigma do açafrão é responsável pela produção da especiaria. Cada flor produz em média – na maioria das vezes, no máximo – três estigmas, que são vermelhos brilhantes e crescem até 3 cm de comprimento. Os estigmas são cuidadosamente colhidos das flores e secos para produzir especiarias de açafrão e outros produtos de açafrão. Os estigmas, quando secos, também podem ser vendidos para uso direto.
Em resumo, o açafrão tem uma morfologia distinta, incluindo um cormo, folhas longas e estreitas, flores roxas com seis pétalas e três estigmas vermelhos, cada um dos quais desempenha um papel crucial no crescimento, reprodução e produção da valiosa especiaria.
Article in Dutch Language:
De morfologie van saffraan
Saffraan is een zeldzaam landbouwproduct dat al meer dan 3000 jaar wordt verbouwd. Het wordt voornamelijk gevonden in het Midden-Oosten, waar de klimatologische omstandigheden de teelt bevorderen. Iran is verantwoordelijk voor 90% van ‘s werelds jaarlijkse saffraanopbrengst. Hoewel landen als Spanje, Frankrijk en de Verenigde Staten gebruikmaken van de beschikbare infrastructuur om saffraan uit Iran te importeren, te verpakken en opnieuw te exporteren naar andere landen. Saffraan geproduceerd in de Kasjmir-regio van India wordt gerapporteerd als ‘s werelds hoogste kwaliteit van het product.
Saffraankruid is afgeleid van de gedroogde stempels van de saffraankrokus (Crocus sativus), een vaste plant die behoort tot de familie Iridaceae. De plant wordt meestal ongeveer 10 – 30 cm hoog en is gevoelig voor zonlicht. Het bevat drie chemische verbindingen die verantwoordelijk zijn voor de kleur, smaak en geur, en daarom is er veel vraag naar saffraan. Saffraan bevat crocine, verantwoordelijk voor zijn rijke roodgele kleur; picrocrocine, verantwoordelijk voor de smaak en safranal, verantwoordelijk voor het rijke aroma. De morfologie van saffraan omvat verschillende delen, zoals de knol, bladeren, bloemen en stempels. Het einde van elk stigma speelt een cruciale rol in de groei, voortplanting en productie van de specerij.
Knol: De knol is een ondergrondse stengel die dient als opslagorgaan voor de saffraanplant. Het is ongeveer bolvormig en de diameter kan variëren van 3 tot 5 cm. De knol is bedekt met een bruinachtig omhulsel dat hem beschermt tegen externe schade en helpt vocht vast te houden.
Bladeren: Net als veel andere planten heeft saffraan bladeren. Saffraanbladeren zijn lang en smal en komen uit de knol. Ze worden 20-30 cm lang. De bladeren zijn grasachtig van uiterlijk en hebben een groene kleur. Saffraan is het best te omschrijven als een kruidachtige en eenzaadlobbige plant met een enkel embryonaal blad. Saffraanbladeren worden meestal in de herfst geproduceerd en blijven de hele winter groen, wat zorgt voor de nodige fotosynthese om nieuwe knollen te produceren.
Bloemen: De saffraanplant produceert paarskleurige bloemen, die prachtig verschijnen in de herfst. Elke saffraanbloem heeft zes bloembladen, drie meeldraden en een driedelig stigma. De bloemen zijn zeer geurig en trekken bijen en andere insecten aan voor bestuiving.
Stigma’s: Het belangrijkste onderdeel van de saffraanplant zijn de stigma’s. Het stigma is een draadachtige structuur die uit het midden van de bloem komt. Het bevindt zich aan het einde van de vruchtbladen van de plant. De stengel verbindt het saffraanstempel met andere delen van de plant. Saffraan-stigma is verantwoordelijk voor de productie van het kruid. Elke bloem produceert gemiddeld – meestal maximaal – drie stigma’s, die felrood zijn en tot 3 cm lang kunnen worden. De stempels worden zorgvuldig met de hand geplukt uit de bloemen en gedroogd om saffraankruiden en andere saffraanproducten te produceren. De stempels kunnen, indien gedroogd, ook voor direct gebruik worden verkocht.
Kortom, saffraan heeft een kenmerkende morfologie, waaronder een knol, lange smalle bladeren, paarse bloemen met zes bloembladen en drie rode stempels, die elk een cruciale rol spelen bij de groei, voortplanting en productie van de waardevolle specerij.
Article in Swedish Language:
Saffrans morfologi
Saffran är en sällsynt jordbruksprodukt som har odlats i över 3 000 år. Den finns främst i Mellanöstern, där klimatförhållandena gynnar dess odling. Iran står för 90 % av världens årliga saffransskörd. Även om länder som Spanien, Frankrike och USA utnyttjar tillgänglig infrastruktur för att importera saffran från Iran, paketera det och återexportera det till andra länder. Saffran producerat i Kashmir-regionen i Indien rapporteras vara världens högsta kvalitet på produkten.
Saffranskrydda kommer från de torkade stigma från saffranskrokusen (Crocus sativus), en flerårig växt som tillhör familjen Iridaceae. Växten blir vanligtvis ca 10 – 30 cm höjd och är känslig för solljus. Den innehåller tre kemiska föreningar som ansvarar för dess färg, smak och arom, vilket är anledningen till att saffran är mycket efterfrågad. Saffran innehåller krocin, ansvarig för dess rika röd-gulaktiga färg; picrocrocin, ansvarig för sin smak och safranal, ansvarig för sin rika arom. Saffrans morfologi inkluderar olika delar som knöl, löv, blommor och stigmas. Slutet på varje stigma spelar en avgörande roll i kryddans tillväxt, reproduktion och produktion.
Knöl: Knölen är en underjordisk stam som fungerar som lagringsorgan för saffransplantan. Den är ungefär sfärisk och dess storlek kan variera från 3 till 5 cm i diameter. Knölen är täckt med ett brunaktigt hölje som skyddar den från yttre skador och hjälper till att behålla fukt.
Blad: Liksom många andra växter har saffran blad. Saffransblad är långa och smala och kommer ut ur knölen. De blir upp till 20-30 cm långa. Bladen är gräslika till utseendet och har en grön färg. Saffran beskrivs bäst som en örtartad och enhjärtbladig växt med ett enda embryonalt blad. Saffransblad produceras vanligtvis på hösten och förblir gröna under hela vintern, vilket ger den nödvändiga fotosyntesen för att producera nya knölar.
Blommor: Saffransväxten producerar lila färgade blommor, som syns vackert på hösten. Varje saffransblomma har sex kronblad, tre ståndare och ett tredelat stigma. Blommorna är mycket doftande och lockar bin och andra insekter för pollinering.
Stigmas: Den viktigaste delen av saffransplantan är dess stigmas. Stämpeln är en trådliknande struktur som kommer fram från blommans mitt. Den ligger i slutet av växtens karpeller. Stjälken förbinder saffransstämpeln med andra delar av växten. Saffransstigma är ansvarig för kryddans produktion. Varje blomma producerar i genomsnitt – de flesta gånger, maximalt – tre stigmas, som är klarröda och blir upp till 3 cm långa. Stämpeln är noggrant handplockade från blommorna och torkade för att producera saffranskrydda och andra saffransprodukter. Stämpeln, när de torkat, kan också säljas för direkt användning.
Sammanfattningsvis har saffran en distinkt morfologi, inklusive en jordknöl, långa smala blad, lila blommor med sex kronblad och tre röda stigmas, som var och en spelar en avgörande roll i tillväxten, reproduktionen och produktionen av den värdefulla kryddan.
the morphology of saffron